- uşaqlı
- sif. Uşağı ya uşaqları olan. Uşaqlı qadın. – <Cəmilə:> Əhməd uşaqlı anaya heç bir zaman kəm baxa bilməz. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qucaq — is. 1. Qolları açdıqda döş ilə qollar arasında əmələ gələn boşluq. Bayram aşağı əyildi, yerə sərilmiş fəhlələrdən birini qucağına alıb ortadan çıxartdı. . M. Hüs.. Qaraca çoban yaralı qardaşını qucağına alıb tayaya tərəf apardı. M. Rz.. Qucağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırvaqalı — (Çənbərək) uşaqlı. – Döşü cırvaqalı dağa həncəri gedim? … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
evdar — sif. <ev və fars. . . . dar> 1. Heç bir idarədə və ya müəssisədə işləməyib ancaq öz ev işləri ilə məşğul olan. Bu təklifi eşidən evdar qadınlar binanın üst mərtəbəsinə dırmaşırdı. M. C.. 2. Evli, uşaqlı, ailə sahibi, ailəsi olan. Evdar adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
evli-eşikli — 1. sif. Ailəsi, evi, dirriyi olan. Evli eşikli kişi. Evli eşikli olmaq. – <Xınalıq> kəndinin çox dəcəlləri gözümüzün qabağında böyüyüb, evli eşikli z. kişi olub. R. R.. <Kosaoğlu:> Ay Nəsib, sən də lap gülməli adamsan. Bu sözləri bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
övladlı — sif. Övladı olan, oğlu qızı olan, oğul uşaqlı. Övladlı ailə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərilmək — 1. f. 1. Əl və ayaqlarını açıb uzanmaq. Divana sərilmək. Xalça üstünə sərilmək. – Qucağı uşaqlı arvadlardan bir neçəsi özündən gedib, qarın üstünə sərilmişdi. Ç.. Hər ikisi yumşaq otların üzərinə sərildilər. H. N.. // Yerə dəymək, yıxılmaq. Yazıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti